Yoksul Çocuk Şiiri - Hüseyin Yalçın Banazlı

Sokak başında ağlayan bir çocuk,
Üzerinde yok ısıtacak bir gocuk,
Boynuna takmış birkaç boncuk
Hala gözümün önünde o yoksul çocuk

Tarak görmemiş saçları,
Ne güzeldi kalem gibi kaşları,
Pek de eskiydi pabuçları,
Hala gözümün önünde o yoksul çocuk.

Ölmüş onun babası,
Bir başka kocaya varmış anası,
Çok da dövermiş üvey babası,
Hala gözümün önünde o yoksul çocuk.

Mavi maviydi gözleri,
Yırtık pırtıktı üzeri,
Pek de etkilemişti bizleri,
Hala gözümün önünde o yoksul çocuk.

Masum masumdu bakışları,
Çorapsız dolaşırmış kışları,
Tırmandı gitti yokuşları,
Hala gözümün önünde o yoksul çocuk.