Ellerin, ayazda kalmış bir çamaşır ipi,
Titriyor, kanıyor, susuyor.
Bu şehir seni unutmuş,
Sen de onu unuttum sanıyordun.
Ama sokak lambaları hâlâ yüzünü tanıyor,
Eteklerine dolanıyor geçmişin tozu.
Ah anam, ne kara yazmışlar alnımıza,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta