Bir sonbahar günüydü,
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Benim gibi çıplak yalnızlığın koynunda
Çaresiz umutları sönmüş;
Kan ağlıyor bütün günün ardında
Geceler tutkun,geceler vurgundur bana
Bırakmıyor perişan yakamı...
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta