Yavaş yavaş artık kaçıyorum insanlardan.
Ne bir garip rüzgârın kölesi,
Ne de yağmurun esiri olmak.
Güneşi bile unuttum…
Geceler uzun aydınlık.
Kahırla geçen azimli düşmanla,
Bir arada yaşamak.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta