Yoksul Şiiri - Kürşat Çeliker

Volkan gibi patlar ruhum
Durdurur beni prangalarim .
İçim içime sığmaz
Yarım kalır cocuklugum

Sessizlestikce. Sessizlesir
Derinlestikce derinleşir yaralarım
Tutkal gibi yapışır, sanki yutkunmalarım
Döner durur felek carkım
Durulur düşüncelerim, Donar Aklım

Baş ucumda Kırık çalar saatim
Umutsuzluğa uyandırır Hergun
Sonsuzluga giden hayal gücüm
Yok eder Bahtı perişan günüm

Sayılır kemiklerim, Söner Yıldızım
Güneşim
Karalanir Ellerim, Bel ağrısı nuksederim
Solar yuzüm, kesilir nefesim
Cığlık olur, Susar nefsim!!!!