Yoksul Şiiri - Meral Meri

Yoksul bir yolcu gördüm; Yol kenarında dizlerinin üzerine çökmüş,elini alnına koymuş can sıkıntısı ile Gün batımını izlemeye koyulmuş....
Bitkin gözlerden süzülen yaşlarını gördüm...
Durup izledim bir süre...Sonra yanına gittim,sordum iyimisiniz?
Hayırdedi iyi olma ihtimalim sıfır!
Neden diye sordum yoksul yolcuya?
Gençlik geçip gitti evlat...Şu gün batımını izliyorum,işte aynen bu hızla gençliğim gitti! Ve bu Hayattan tek öğrendiğim ne biliyormusun?
Nedir yoksul yolcu?
İnsanlar elindekinin kıymetini bilmiyor keza yarı yollarımız okadar çok ki;
Bizler alışmışız kanmaya,kandırmaya,yarı yolda bırakmaya....
Hayat bir insana bukadar mı Gülmemezlik yapar?
Yapıyor işte! ..