Gönlümün bacasından duman tütmüyor
Bir kıvılcım bile yok közüne yoksul
Közü kül olmuş gönlüm sözüne yoksul
Kül olmazdım yıkılmazdı gönlüm yüzüne yoksul
Hasretrini içimdeki ateşe döktüm
Gönlüm bugünde yarında ebedi sensiz
Gönlüm için için yandı ölüyor ecelsiz
Keyfine bak ben varım diyen sözüne yoksul
Sensiz suskun yüreğim çare bulmuyor
Feryadı kendinde saklı duyulmuyor
Çığlığımın bu feryadın adı sensin sesine yoksul
Bir damlaya sarhoş gönlüm mezesine yoksul
3-10-2009
Ferhan göymen
Kayıt Tarihi : 21.2.2010 10:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!