Yoksanış Şiiri - Ercan Keskin

Hep aynı kelimeler hiç akıldan çıkmayan
Aşk aşk aşk nerede ki kağıt üzerinde mi
Ona aşk denmez sevda özlemi anlaşılan
Kararmaya yüz tutan biri gel geç diğeri

Eksikliğin bütüne varım mücadelesi
Kendini tamamlayan olmazsa olmazını
Bulma kararlılığı varoluşun istemi
Öyle bir yoksanış ki dayanılmaz acısı

İşte o seni böyle acılarla sevmişti
Değişen bir şey yok hâlâ aynı aşk aynı sevda
Sanki ana toprak doğumunu istemedi
Zamanın acımasızlığını yok saysak da

Sevda olmazsa olmazlara gebe kalınca
Doğum sancısı çeker ha doğdu ha doğacak
Yağmur yağar sel olur kar fırtına çıkınca
Belki de mutlu sonun başlangıcı olacak

İşte o seni böyle zor şartlarda tanıdı
Kimi kimsesi yokken yalnız ve tek başına
Güvencesi sevda idi ki hep ona sarıldı
Ne olursa olsun hiç bırakmamacasına

Aşk şiirleri yazdı duygu ötesi sınır
Tanımaksızın umut yüklü kıtalar ile
Kıtalar arası mesafeler aştı sanır
Okuyan hasret ile coşan dizeleriyle

Ereğine ulaştı ulaşmadı bilinmez
Bilinen en önemli gerçek seni sevdiği
Aşk için şiir yazan çok kolay aşka gelmez
Bir sınırı olmalı aşkın kabul ettiği

Bazen mahcup çekingen aşkın gizliliği ile
Çok kez başına buyruk umursamaz tavrıyla
İnsan olmakla doğal sevmenin erdemiyle
Aşkı anlayıp duyumsadığı kadarıyla

Aslında kendisini anlatmaya çalıştı
Aşktan ne anladığını gerçek anlamının
Ne olduğunu bilmek bulmak için uğraştı
Girdabına kapılıp yanlış anlaşılmanın

Sevda tumturaklı şiirler yazmak değildir
O bir yoksanış özde kendini arayıştır
Benzerini bulma ve keşfetme eylemidir
Sanatsal ifade tarzı ise bir araçtır