Yoksan yokum senden sonra…
Sevgimi gömdüm bir çukura örttüm anılarımı üzerine
Yüreğimi söktüm bir taş koydum göğsüme senden sonra
Akmıyor duygularım kurudu silindi gözlerimden hayalin
Hayattan söktüm kendimi nefesim sustu sende sonra…
Yılların birikimi emeğimi sevgime verdim ruhum filizlendi aşka
Tenimde dokunuş nöbetlerin hummalı bir sevda
Yolların karanlık ve engelli bir ceza batıyor ruhuma
Görmüyor bakışların eriyen bedenimde yanan aşkımı…
Bir çöl misali nehirlerimde kuruyorum senden sonra…
Güneşin sıcağında dudaklarım yanıyor gel merhemim ol
Reçetem gibisin bana iyi gelen rahatlatan varlığınla
Durma gel yanıma nefesim ol hayata sök ölümlerden
Bir vaha arıyorum kuşlar ötsün içinde nehirler aksın…
Hayat tutuyor sen varsan ellerimden sensin hayat çünkü
İçimdeki enerjimi sevgime dönüştüren yüreğin dokunsun
Ellerin öyle tutsun ki bırakmasın sıcaklığı tenimi ihtiyacım var
Benim hayat köklerime bakışlarınla su serp can ol
Ben seninle varım aşka sevdaya yoksan yokum senden sonra…
Oktay ÇEKAL
19.08.2012–00.43
Kayıt Tarihi : 19.8.2012 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!