Zehra Öykü’ye..Seni Seviyoruz..
Leyla ile Mecnun..Aslı ile Kerem..
Ne mücadeleler vermişler sevgileri uğruna değil mi anne, baba?
Sizin sevginizi kim anlatsa duyuyorum aynıymış bunlarla..
Birlikte çok zorluklar yaşamışsınız, çok tehlikeler atlatmışsınız. Birbiriniz için canınızı katmışsınız sevginize. Sen anne ne fedakârlıkta bulunmuşsun babam için. Baba sen de annem için ne kadar da çaba harcamışsın böyle, zor olmuş sevgini söylemek, evlenmek teklifi etmek.
Bir masa da nikâh memuru, iki şahit ve birkaç arkadaşın cılız ellerinden çıkan alkış adında ki ses ilk evetinizden geriye kalan.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Finale gelene kadar denemede 'şaka yaptı' bana... Böyle bir son beklemiyordum açıkçası... 'Yoksa ben şimdi Melek mi oldum!?' Finali ile bir anda sarsıldım...
Etkili, anlamlı, sürükleyen, okutan bir deneme olmuş Değerli Arkadaşım... Biliyorum, olayın 'Melek olan' kahramanı siz değilsiniz.. Bir yakınınız, belkide çok yakınınız... Yaşanmış acı bir olayı ele aldığınızı da anlar gibiyim... Ve çok başarılı bulduğumu söylemeliyim...
İnce yüreğinize sağlık Gürhan Bey... Yine tam puan verip alacağım denemenizi... Ve size yürek dolusu sevgiler, selamlar bırakacağım sayfanızda...
çok başarılı bir demene olmuş,duygusal ve etkileyici çalışmanızı tam puanımla can' ı gönülden kutluyorum,kaleminiz daim olsun,saygılar.
Duygulu ve harika çalışmanızı tebrik eder, yürek sesinizi kutlarım.
doğruluk ve size olan yakınlık derecesini bilmiyorum ama yüreğim parçalandı; zor okuyabildim.sevgiler..
Gürhan bey...
Teşekkür ediyorum....
Oldukca duygusal bir deneme olmuş...
İnsana bir varmış bir yokmuş gibi hissetmeyi öğretiyor....
Hayata dair değişik bir bakış ve sunuş.......
Ha birde muazzam bir duygusallık hakim olmuş çalışmanıza...................saygıyla
Yüreğimi acıttı bu satırlar....
Oldukça başarılı bir deneme.Emeğinize ve gönlünüze sağlık arkadaşım.Esen kalın.
Hiç kimse ayrılacağını düşünerek evlenmez.İki farklı kişilik bir araya gelir.Duygusal farklılıklar bir süre görmezden gelinir.Evliliğin ilk yıllarında sorunlar yaşanabilir denilir.Çevre baskısı,aile baskısı boşanmayı engeller.Derken ailenin olmazsa olmazı olan çocuk dünyaya gelir.Bir süre aileye heyecan katar.Sorunlar geçici olarak unutulur.Çünkü merkezde bebek vardır.Bir süre sonra sorunlar tekrarlar.Bu eşlerin elinde değildir.İkisi de baskınsa boşanma kaçınılmazdır.Ancak eşlerden biri kendi duygularından fedakarlık ettiğinde evlilik sürer.Çocuklar aslında her şeyin farkındadırlar.Ancak kabullenemezler.Onlar için hayat basittir.Anne annedir, baba da babadır işte.Onların özel duyguları olamaz.Kendi istekleriyle gelmemişlerdir dünyaya.O halde eşlerin ikisi de çocuğun ruh sağlığı için fedakarlık yapmak zorundadır.
Olaylara bir çocuk gözüyle bakılarak yazılmış güzel bir denemeydi.Kutluyorum.Saygılar...
bu güzel paylaşım için teşekkür ederim dost
Yazmak; yaşamaktır...
Toplumdaki yaşanmışlıkların gözlemlerinden, duygusal aktarımlar denemenin ötesinde çok başarılı olmuş.10 puan +ant.Kutluyorum dost kalemi. Şükrü Topallar
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta