Yoksa Ne Versin Şiiri - Fatma Kılıç

Dudaklar kiraz, hani hayran olursun ya
Başladı mı konuşmaya, tatlı bir ahenkle
Dökülür inciler topla biraz.
Diz gönlüne gönlünce
Işıldasın yüreğinde.
Yum gözlerini, sil bütün düşüncüleri,
Akan billur nağmeleri dinle.
Alsın götürsün en güzel diyarlara,
Sesle ruh buluşsun,
Demet dersinler has bahçelerden,
Dönmek istemezsin gittiğin yerden.

Dudaklar kiraz, öyle sanırsın ya
Başladı mı konuşmaya, şaşırırsın!
Koruk mu çürük mü…
Beklediğin inciler nerdeler!
Arasanda bulamazsın numunelik bir tane
Hüznü dağıtacak bir lâ sesi
Yoksa ne versin,
Olmayan ney ses vermez ki.