Yoksa içimde mi? Şiiri - Mustafa Cilasun

Karanlık
Her tarafı kaplamıştı
Sema siyahtı, yıldızın ışığı vardı

Işıklar
Benden uzaktı,
İçimde uhde olarak kaldılar sanki

Yüreğimi
Karanlıkta bıraktılar
oysa hasretim ışığa, yalnız umuda

Bir kapı
Açılmıyor yıllardır
Gönül ufkum darlığa matuf halde

Sanki
Her taraf karanlık
İçim bir o kadar daha hala yanık

Muradım
Hasretti umuda
Gönül her ne kadar sevdaya ansa da

Görünmüyor
Yol mu karanlık,
Duvarlar hayli kayık, zihnim bulanık

Öylece
Adımlıyorum lakin
Nereye çıkacağını asla bilmiyorum

Ben
Şimdi karanlığa
Gece bana öylece sımsıkı sarılıyorum

Ne varsa
Bilinmeyen her şeyi
Doyasıya merak içinde solumaktayım

Nedir
Aşk mı, elbette
Hem de nasıl bir karanlık enginlerde

Halimde
Her an çekim artıyor
Sanki benliğini parçalıyor beni kuşatıyor

Sessizliğinde
Sakince alıyor içine
Bedenini uzaklaştırıyor, kalbi titretiyor

Adeta
Manalaşıyor, sevda
Haz salıyor, aşk demek ki böyle yaşanıyor…