garip!
kudüs yüzlü karıncalar sancıdı içimde
salâya hazırlanırken gelincikler…
sanki zehirli bastonunu savuracak saçlarıma
şehrin üvey soluğu!
kan kırmızı bir sükûtu tarayacak şimdi
tahta tarağı ıslanan çocuk yanım!
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Metaforlarla bezeli ve diri, canlı bir şiir..Şiirin ana tema' sı bu denli tezyinatı gerekli kılıyor mu ? Hüzün süs'süz olmalı kanaatimce..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta