Yoksa Şiiri - Meltem Kaya

Bugünlerin çok ötesinde
Buruk bir özlemdi içimde yaşattığım
Ama, henüz yol kıyılarında gelincikler büyümemişti
Soğuk pınarların yanıbaşında
Küçük yeşil filizler yoktu...
İnsanlar hiç gülmüyordu,
Hiçbiri sevginin dilinden konuşmuyordu
Hiç gecikmeyen oyken, güneş bile doğmamıştı…

Oysa mevsim ilkbahardı,
Gelincikler vardı, güneş yakıyordu
Ilık bir meltem hakimdi maviliğe
Yanım yörem konuşan insan kalabalıklığıydı.

Ben ağlamaklıydım.
…
Yoksa yüreğimde miydi açmayan gelincikler
….
Yoksa bakışsız olan
suskun kuşlar gibi
filizsiz olan
kupkuru bir dal gibi
bedenim miydi?