Yokoluş Şiiri - Emine Sipahi

Susuz kalan çiçekler gibi
Çatlayan kuru topraklar gibi
Kökü olmayan kuru dallar gibi
Yok oluyorum bende.

Yıkık dökük evler gibi
Umutsuz yaşlı hasta gibi
Sabahı görmeyen gece gibi
Yok oluyorum bende.

Sonu görünmeyen bir tünelde kaybolmuş gibi
Uçsuz bucaksız sahrada bir kum tanesi gibi
Milyonlarca insan arasında, görünmez gibi
Yok oluyorum bende.

Çığlık atamayan ahraz gibi
Yolunu bulamayan âmâ gibi
Yere düşüp eriyen kar tanesi gibi
Yok oluyorum bende.

Sokağa atılmış bir çocuk gibi
Yitip giden yıllar gibi
Durmadan eskiyen yıllar gibi
Yok oluyorum bende.

Vicdanınızın sesini bir gün duyarsanız
Yaptığınız zulümden utanırsınız
Can vermekten korkarsanız
Yok olursunuz bir gün sizde.