Yokolmak bir aşkın içinde...
İnlemeler eşliğinde
Sırf bitmesin diye...
Gururunu unutmak yalnızlığın...
İşte hikayenin tam da başladığı zaman...
Yalnış an,yalnış mekan...
Şizofreninin akıllılığı yendiği gündü...Ben hiç bir şey olmamaış gibi davranıyordum.Sense gitmeye hemde bir an önce okadar meyilli.Ben sessizce dökerken içime gözyaşlarımı belkide son kez mendilini uzattığını bile bile reddediyorum.Vedalar bana göre değil,üzüntüler bana hep yabancı.
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled