Yokolmak Bir Aşkın İçinde!

Yokolmak bir aşkın içinde...
İnlemeler eşliğinde
Sırf bitmesin diye...
Gururunu unutmak yalnızlığın...
İşte hikayenin tam da başladığı zaman...
Yalnış an,yalnış mekan...
Şizofreninin akıllılığı yendiği gündü...Ben hiç bir şey olmamaış gibi davranıyordum.Sense gitmeye hemde bir an önce okadar meyilli.Ben sessizce dökerken içime gözyaşlarımı belkide son kez mendilini uzattığını bile bile reddediyorum.Vedalar bana göre değil,üzüntüler bana hep yabancı.

Ama bitiyor işte hiç umulmadık bir anda,bak yitiyor işte sessiz bir çığlıkla...kalmayacak biliyorum sızın bende,ben şizofrenik bir vakayım günü gününe uymayan.Aşkımıza belkide hiç saygı duymayan.Gülümseyeceksin bunları okursan.Ve biliyordun ben ki kendimden çok sana tapan.

Hoşçakal meleğim.Bebeğim.Bitanem.Sıyır kendini sende bu yalan dünyadan.Mezarına bir gül bile bırakmaya zamanım olmadan.Arkandan geleceğime yemin ederim.