Yok mu Kurtaran Şiiri - Midayet Kara

Gönül pazarım da yapılsa talan
Ne satanı kalır ne de bir alan
Güven sen birine, hayatı yalan
Virane gönlümü, yok mu kurtaran

Şelaleye döndü, gülen gözlerim
Hep çile dert ile, geçer günlerim
Varmak isterimde, tutmaz dizlerim
Virane gönlümü, yok mu kurtaran

Bu dünya fanidir, yaşamsa yalan
Olmaz ki dünyada, yüzüne gülen
Karanlık gecede, yapılmış talan
Virane gönlümü, yok mu kurtaran

Bahçede kurudu, güllerim açmaz
Seven biri olsa, aniden kaçmaz
Melek olsa bile, kanatsız uçmaz
Virane gönlümü, yokmu kurtaran

Bir yudum su olsa, kalbine akmaz
Hasta yatağında, yüzüne bakmaz
Ağlayıp sızlar da gözyaşı akmaz
Virane gönlümü, yok mu kurtaran

Zalimle dost olma, zalim olursun
Başına dert alır, ağlar durursun
Kötüyle savaşma, derdi bulursun
Virane gönlümü, yok mu kurtaran

Başa çıkamam, feleğin fendiyle
Yara kangren olur, gönül derdiyle
İnsan savaşır mı, kendi kendiyle
Virane gönlümü, yok mu kurtaran

Yıllarca felekle, savaş ederim
Her seferinde ben, çile çekerim
Kalmadı takatim, boyun bükerim
Virane gönlümü, yok mu kurtaran

Herkes güler oynar, sevdiğin yasta
Kurudu gözyaşım, olmuşum hasta
Midayet güvenme, her gülen dosta
Virane gönlümü, yok mu kurtaran
(0293) Şubat 1988