Savrulup gidiyorum vakitsiz seherinle
Karşıma çıkıyorsun ansızın hayalinle
Bazen ateş oluyorsun düşüyorum içine
Bazen sessiz bir nefes esiyorsun tenime
Kaçıyorum kendimden buhranlı gecelerde
Kaybolurken manasız gözlerim gözlerinde
Adını haykırırım Yusufun kuyusunda
Öldür beni sende sonra dirilt yoklukta
Yollar sana çıkarken kaçışım hep boşunaydı
Bir kelam et yeter ki zaman sende saklıydı
Kırılan aynalarda kayboldu eski çehrem
Sırrı fısılda bana sen al benim tek kıblem
Aşkla yanar bedenim ateşinde suyunda
Gözlerinde kayboldum var oldum yokluğunda
Gün doğarken ufukta ruhumda bir kıyamet
Gölgen düştü sinime sesim sustu nihayet
Varıp eşiğine ben mühürlendim isminle
Ruhumda yankılanır boz bulanık resminle
Varlığın sır perdesi aralanmaz bir türlü
Yokluğun bir zehirdir gözlerimde mühürlü
Sukut dipsiz bir kuyu çağırır en derine
Varlık bende yok oldu ellerim ellerine
Ağlasam dokunur mu vuslatın perçemine
Yol bulur mu kalbimden kalbinin köşesine
Sonsuzluk perdesinde yankılanır sesimle
Uyanır hatıralar solgun bir nefesinle
Küllerimden doğsam da ateşinde bin kere
Var olurum nihayet hükmün düşer kalbime
Kayıt Tarihi : 28.3.2025 09:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir Müslümanın tek kıblesi vardır ve o da Kabe-i Muazzamadır.
Hayırlı sınavlar olsun inşaallah.
Biraz yanlış anladınız.Siir bir imge sanatı değil midir?
TÜM YORUMLAR (2)