Yokluklarda Sevdim Şiiri - Ali Altay Turan

YOKLUKLARDA SEVDİM
Ben seni yokluklarda sevdim
Zifir kara gecelerde gözlerin yoktu
Göremedim önümü arkamı
Uzattım ellerimi çarpmayım diye
Ama çarpılan yüreğim olmuştu bir kere...

Ben seni yokluklarda sevdim
Zemheri ayazlarda ellerin yoktu
Tutamadım ısıtamadım yüreği
Buz üstünde çıplak ayak çocuklar gibi
Titrerken donan ruhum olmuştu bir kere...

Ben seni yokluklarda sevdim
Duvarlar suskun dillerin yoktu
Duyamadım öze şifa sesini
Lal olmuş gönül derdini diyemez
Bıçak açmayan ağzım olmuştu bir kere...

Ben seni yokluklarda sevdim
Rüzgâr eserken saçların yoktu
Özgürlüğe kanat çırpsa tel tel
Yastığımda üç tel üç damla ile nikâhlı
Ağlamaktan şiş gözüm olmuştu bir kere...
Ali Altay TURAN