Varlık zannettiğim yokluk yurdundan, yüklendim yükümü, düştüm yollara.
Sensiz geçen ömrün derinlerinden,
Attım sensiz gönlü, baktım yıllara.
Ağlayanlar gülecek, ölenler dirilecek,
Bu zulmün hesabını zulmeden ler verecek.
Görünmeyen alemin, görünen yolcusuyum,
Gittiğimiz hayatın belki sonuncusu yum.
Beni kimler? Düşürdü çukurdan derinlere,
İmdat imdat Allah'ım bu yolda, seninlere...
Erdal Sakarya 2
Kayıt Tarihi : 27.11.2024 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Habersiz, manadan habersiz ömür...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!