Uykudaydım gönlümün güzelliğindeki pırıltıların gölgesizliğinde ben oluyorcasına
Susuz olabilirdim dehlizlerin karanlığında çekilen bakraçta su olayım diye
Ağlayandım gözyaşı olurcasına sığlık yaşıyordum gözlerim kısıktı göremiyordum
Duraksadım düşünür gibi yaptım deyim yerindeyse yoklukların görünmezliğinde düşseldim
Ortasındaydım hayatın dante misali kabil yerindeyse ben hiçtim notasız hayatın perdesinde Yolcu misali savruluyordum dimağımın derinliklerinde fenalık geçirircesine hatırlanılandım
Sağa sola bakıyor ateş eder gibi yapıyordum tutunmadan hareketsiz günlerin ertesinde
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim