Kelimeler kifayetsiz olduğunda başlar yeni arayışlar.Cümleler anlamını yitirirken yeni hayallerle dolarız.
Buna yokluk demek istiyorum.
Yokluk meydana geldiğinde, gerçekle hayal arasındaki bağda kopar. İnsan nefesi dünyevi kalırken ,hayallerde pamuk ipliğindedir.
Ve yokluk kendini gösterir.
İnsan var olmanın acısını yoklukla unutmaya çalışırken ,yokluk varlığın tadını özlemeye başlar.
Acaba sebep kelimelerin yetersizliği mi,yoksa devrik kurulan cümlelerdeki kelimelerin anlamını eda edememesimi?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta