İçime çöreklenen
Huzura aç yaratık
Dilimde eski bir şarkı
Sevdanın ateşiyle biz mi yandık?
Yoksa acımadan yakıldık?
Yürüdüğüm yolların sonu yok
Tanıdık geliyor bazen
Yorgun çöktüğüm kaldırımlar
Dönüp baksam geriye
Anlıyorum;
Daha gidecek vakit yok.
Gülümsüyorum hiç nedensiz
İyi geliyor varlığında yok olmalar
Bir kısırdöngü
İnsan yaşaya yaşaya öğreniyor
Aramakla bulunmuyor yoklar
Ve hiçbir şey var etmiyor beni
Allahın varlığı kadar.
08.01.2015
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 21.11.2016 15:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Arabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/21/yokluk-varlik-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!