Yokluk Türküsü Şiiri - Fikret Polat

sırtıma bir darbe yedim, yıkıldım
gördüm beni yere çalan yokluktur
küsüp fani dünyaya, bir kenara çekildim
amel benimle gider, kalan yokluktur

kötülüğe meyledip kucak açmışım
hızar olup bir zaman, insan biçmişim
zar sallamış, meyhanede içki içmişim
çirkeften nasibini alan yokluktur

kimisi sırtını vermiş duvara
kimi bel bağlamış mala davara
doktoru, mühendisi gezer avare
hırsızın libasını çalan yokluktur

bir düşmeyegör, tekme gelir ardarda
'açım' diyemezsin, erkeklik varya serde
zenginin parası çaredir derde
garibi gurbete salan yokluktur

fakir yemeye kalksa nar alevlenir
yüreğinde sönmüş olan kor alevlenir
çok para ile çok çok para evlenir
düğününde zurnayı çalan yokluktur

insanları bir elekte süzeler
fukarayı balyoz ile ezeler
zengin kızı durmuş, makyaj tazeler
kahrından saçlarını yolan yokluktur

mazlumun namusu yüzde karadır
sorma derdini kapanmayan yaradır
doğruymuş parayı çeken yine paradır
milyarı rüyasında bulan yokluktur