Toprağında yetişen bir fidandanken ben,
Seni kendi ellerimle, toprağa verdim anne
Sevgiyle sarıp okşayıp, kundaklamışken
Ben kefenleyip de, toprağa gömdüm anne.
Sen nazar değmesin diye, okuyup üflerken
Ben arkandan, “Yasin-i Şerif” okudum anne.
Akşam erken iner mahpusaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Devamını Oku
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta