Yokluk Belâsıyla Kons Eder Gönül! ..

Yaşım kırka doğru sefer eyledi,
İki yakam bir araya gelmedi.
Soysuzlara köle, nefer eyledi,
İki yakam bir araya gelmedi.

Her nere bastıysam, batırdı beni,
Dereler sel oldu, götürdü beni,
Yoksulluk harcadı, bitirdi beni,
İki yakam bir araya gelmedi.

Dostlarım hâlimi etmiyor merak,
Demezler; 'Gidipte hele bir görek! '
Kader böyle miymiş? Nâsibim çorak!
İki yakam bir araya gelmedi.

Çırpınır, beyhûde çıkamam düze,
Ağlarım tek damla yaş gelmez göze,
İlkbahar'dan Yaz'a, Sonbahar, Güz'e,
İki yakam bir araya gelmedi.

Seferim böylece sürüp duruyor,
Etrafım gâm, keder ağı sarıyor,
Yokluk balyoz olup, başa vuruyor,
İki yakam bir araya gelmedi.

Yinede hayalle dans eder gönül,
Ederse insana, şans eder gönül,
Yokluk belâsıyla kons eder gönül,
İki yakam bir araya gelmedi.

Ozan İlo çile örmüş ağını,
Koparmış huzurla gönül bağını,
Gayret yok yıkmaya yokluk dağını
İki yakam bir araya gelmedi.
18.09.1999