Yokluk varsayımlardan ibarettir.
Kuralları bellidir, en başından...
Gerekenin olup olmamasıdır.
Ya vardır ya yoktur!
Varlık da daha çok var sanmaktır...
Somut olarak olup olmamamak, bağlamaz varlığı...
Sen var sandığın sürece
O hep oradadır... Hep var olacaktır...
Konu sen olunca mantığım karışıyor.
Yaşadıklarımız varlık mı yokluk mu, anlayamıyorum.
Bazen soruyorum:
'Varlığı gerçekten yetiyor mu? ' diye...
Cevabım ise hep aynı:
'Yokluğundan iyidir' diyorum...
Varlıkla yokluk arasında kalmak,
Yorgun düşürüyor adamı...
Omuzlarım düşüyor yolda yürürken...
Eskisi gibi kendimden emin değilim...
Başım dik değil!
Çok sevdiğim sigaramı bile içmeyi beceremiyorum artık...
Ben değil, o beni bırakıyor!
Yavaş yavaş yokluğuna yürüyorum.
Gözlerim yanıyor, ışığına bakamıyorum...
Sıcaklığını tutamıyorum artık, soğuk ellerimle...
Daha da kötüsü,
Şu an varlığın bile yetmiyor!
Kayıt Tarihi : 21.3.2010 04:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çağlar Şimşek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/21/yokluk-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!