Yokluk Şiiri - Emre Ozoran

yokluğunu bırak da git
ardından ağlasın tüm şehir
dün döndü haykırışlarım
geriye kalan bakışların
yokluğunu bırak da git

ev sensiz yalnızlık kokuyor
kanepede saatler geçiyor
giderken beni de alsan yanına
sensizlik tek başına içilmiyor

anıları bırak da git
resimlere bazen söz gerekir
yeni geldim hatalar limanından
dünü anahtarla açtım
anılarını bırak da git

ev sensiz yalnızlık kokuyor
kanepede saatler geçiyor
giderken beni de alsan yanına
sensizlik tek başına içilmiyor

yokluğunu bırak da git
ardından ağlasın tüm şehir
dün döndü sırılsıklam
aşık olmuşluğum
yokluğunu bırak da git

yalnızlık sensiz ev kokuyor
duvara bakarak saatler geçiyor
giderken beni almadın ya
artık sensiz yaşanıyor
anılar tek tek siliniyor