Yokluk Şiiri - Giray Özer

Ağır bir sis gibi sindi içime yokluk.
Delicesine ağır ve ahenkli geçti zaman.
Boğaz rüzgarının hırçınlığında geçmişim acıyı,
Geçmişim de farkında değilim.

Bir taş attım suya sessizce.
Bir halka, bir halka, bir halka daha,
Eklendi ruhumdaki savruk yanlızlığa.
Bir kuş gülümsedi gözleri ağlayan.
Bir bulut geçti uzaktan ta uzaktan.
Geçti de farkına varamadım.

Yavaş yavaş çıktım merdivenlerden.
Kafamda binlerce insan uğuldaması.
Dalıp gittim yitmişliğe gecenin içinde,
Yanımdan sen geçmişsin yarım kalan rüyamda,
Geçmişsin ama farkına sonra vardım.

Şimdi bu delice, affedilmez itirafın sonunda,
Ben sadece pişmanlıkla başbaşayım.