Yokluk Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Yokluk ile hep beraber yaşadım
Bir anadan doğmuş ikizler gibi
Biri birimizden yoktur farkımız
Yan yana dizilmiş sekizler gibi.....Aşık Gürkan

Yokluktur aslında bizim özümüz.
Anadan babadan öksüzler gibi.
Yoklukta kaybolur boşa sözümüz.
Ağızda çiğnenen sakızlar gibi......... Hisari çırağınız

Hep aynıdır renklerimiz canımız
Ne farkeder ünlerimiz şanımız
İte kaka akacaksa kanımız
Olmaz mı yaşamak öküzler gibi.Mansur İlhan Yakar

Postumu gariban otağa serdim
Bir ömrü bilmeden cereme verdim
Yokluk ummanında serabım gördüm
Aynada kendimi dikizler gibi..........osman öcal

Alemin süsüne,rengine kandık
Varlığı dünyanın malıdır sandık
Yanıldık perişan günlere kaldık
Yolunda şaşıpta tökezler gibi....... Filiz Sargın

Fanidir bu dünya ona aldanma,
Karınca misali düşüp yollara,
Ağzınla su taşı büyük yangına,
Yolunda ölmeyi arzular gibi. Sibel Kılıç

Âşık gürkaniyem olmuşum deli
Mekân kurmuş ocağımda temeli
Altı ile üstü değildir belli
Sanki ters çevrilmiş dokuzlar gibi… …………Âşık Gürkani
Zenginlik haktanmış fakirlik irsi
ne hikmettir bilmem yaşanmaz tersi
çekiç değil midir hep döven örsü
garibi duvara takozlar gibi…………Mehmet nalbant

Bu nasıl insanlık bu nasıl yaşam
Bu soruna çare yokmudur paşam
Hayat mücadele, nasıl savaşam
Düşünemezmiyiz ikizler gibi........Aşık Binali

Namertlik rövanşta, mertlik de mode
Hileler borç olmuş, öde ha öde
İpin ucu kaçmış,faiz ülkede,
Domuzlar yavrular dokuzlar gibi....Aşık Binali

Varını yoğunu vermişler sana
Hainler göz dikmiş ulu vatana
Ülke bazar olmuş satan satana
Sesimiz çıkmıyor dilsizler gibi …Güneşin oğlu 38