1942, Sorgun (Yozgat)
Gelme kapıma yokluk
Kapım küçücük kırılır
İnsanca yaşamak isterim
Yıllardır, yüzüm soğuk
Çalma kapımı, üşürsün yokluk.
Neyim var alacaksın bilmem
Ben gidince hüzünler bırakırım
Bu senin yaşadığındır
Bir ev sıkılır kadınlardaki
Bir adam sıkılır kadınlardaki
Seni sevmek bu kadar mı
O benim yaşadığımdır.
Devamını Oku
Bu senin yaşadığındır
Bir ev sıkılır kadınlardaki
Bir adam sıkılır kadınlardaki
Seni sevmek bu kadar mı
O benim yaşadığımdır.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta