1942, Sorgun (Yozgat)
Gelme kapıma yokluk
Kapım küçücük kırılır
İnsanca yaşamak isterim
Yıllardır, yüzüm soğuk
Çalma kapımı, üşürsün yokluk.
Neyim var alacaksın bilmem
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta