zaman sensizliği bir nakış gibi içime işliyor
yalnızlık öyle acı ki en derin yaralarıma dokunuyor
göz yaşlarım isyan etmiş bırakmış kendini
her aktığında şiddetle kan damlatıyor
bedenim kan olmuş, ruhum kırmızısında
kalbim bir cellatın keskin balta ucunda inliyor
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
yalnızlık olmuş şimdi olmuş
tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta