zaman sensizliği bir nakış gibi içime işliyor
yalnızlık öyle acı ki en derin yaralarıma dokunuyor
göz yaşlarım isyan etmiş bırakmış kendini
her aktığında şiddetle kan damlatıyor
bedenim kan olmuş, ruhum kırmızısında
kalbim bir cellatın keskin balta ucunda inliyor
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
