Yokluk Şiiri - Murat Barkış

Yokluk, kapısı kapalı bir odadır,
İçeri girersin ama çıkamazsın.
Seslenirsin, duyan olmaz,
Sessizlik cevap verir sana.
Alışılmış bir eksik gibi durur hayatta,
Masada bir sandalye fazla,
Kalpte bir yer boş,
Kimseye anlatılmaz.
Geceler daha uzun değildir belki,
Ama daha ağırdır omuzlarda.
Yokluğun saati olmaz,
Her an aynı yerden vurur.
Ne zamanla dolar ne sözle,
Ne de kabullenmekle geçer.
Yokluk, gideni değil,
Kalanı sınar.