Ey benim yoları gurbet sevdiğim,
Bir bakışınla eridiğim…
Her çırpınışta daha çok kaybettiğim…
Esaretimdeki sükûnetim!
En çok kendimden vazgeçtiğim…
Söyle seni nasıl seveyim?
Kayıp bir şehrin ortasında,
Milyarlık kalabalığın ücrasında,
En çok da kızgın demirin tavında
Sesinin ışığına hasretim!
Söyle seni nasıl seveyim?
Sözcüklerin savaşında mağlubum.
Güneşin doğuşundan ise mahrum!
Bunca harabenin arasında baştan başa yokum.
Ve bunca yokluk içinde suskun umudum.
Cesaretsizliğimden ötürü vurulmuşum.
Söylesene sevdiğim,
Daha nasıl sevsin seni, sana vurgun ruhum?
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 20:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/27/yokluk-179.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!