Bir varmış, bir yokmuş,
Diye başlayan masalların,
Hep yokluk tarafına denk gelmişim,
Yokluk zamanı doğurmuş anam,
Kıtlıkta kıt kanaat büyütmüş,
Varlığın adını bir vergi,
Bir de acının yoğunluğunda duyumsamışım,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
