Yokluk Şiiri - Emirhan Manduz

Kaside su olur akar gider
Divanda bir bülbül öter

Ete kemiğe bürünür göz yaşı
Döner durur pervane misali başı

Can verilir uğruna yalanına hırka
Bazen de aranır bir ömür boyunca

Bir zamandan bir başka zamana
Nakşeder nakkaş sahraya billur bir vaha

Gözle görülmez bir perdedir kalkar
Özle örülür nakış nakış dimağlardan akar

Sükut edeptir ve de biri bin eder
Bir tas suyun üstündeki yaprağa benzer

Engin denizleri kendine doldur
Ey ademoğlu özlemek Adem'den sorulur

Fuzuli'den Yunus'a Mevlana'dan Şems'ine
Mecnun Leyla'sını Akif ise ülkesine

Aslında hepsi birine eder semasını
Öz'ler gözleri görmese de Mevla'sını