Hiçbir Şey Şiiri - Üzgün Bir Şiir

Bu ne güzide bir destan.
Günlük yaşam,
Alabildiğinde uzun, boylu.
Ebedi sırların girizgahından gelmiş.
Sorarlar derdin ne diye,
Kim ne bile
Kime ne diye,
Alırsın bir tutam narenciye kahkülü,
Ve de samyeli rüzgarlarinda kalbimin esintisi,
Bir o yana bir bu yana,
Almış başını gidiyor,
Ne sana ne de bana.
Var mı bu derdin bir dermanı,
Derman yaradansa çare sen,
Ey kırmızı güllü güleryüz,
Saçların namahrem eli değmemiş,
Gözlerin bir kalbin yolunu almamış,
Gönlün ateş görmemiş ve taze,
Sen bir mücevhersin sürüyle dolu hazinede
Ve sen bir gülsün, açarsın baharda
Sen ne güzel bir gülsün açışın güneşi kıskandırır.
Güneyden esen samyeli rüzgarlarına haber edesin,
güzel yüzünü.
Ki festival havasında hareketlensin
günyüzü,
gökyüzü,
güneş,
tüm atmosfer
ve hatta evren.
Sen narenciyesin ya da beyaz yasemin,
Sen bir nergissin ya da zambak.
Sen çiçeklerin en güzelisin.
Orkide.
Yazın açan bir gül, kışın açan bir çiçek.
Sen her mevsim güzelsin.