Güneşim soğumuş, kederli
Bulutlar yoğun, siyah
Gözlerime dökülen yağmurlar
Yakıyordu
Hiç durmayacaktı
Yıldızlarım ne parlak
Ne gülüyor
O, gecenin sultanı ay bile
İhtişamını siyaha kaptırmıştı
Karanlık ebediydi
Yokluk
Hiç bu kadar var olmamıştı
Nasıl ki güneş batıyor
Nasıl ki hayaller sönüyor
Nasıl ki canlılar ölüyorsa
İşte
Bahar da son buluyordu
Işığına güvendiğimiz
Deli gönlümüze bile
Karanlıklar çöküyordu
23.06.2016 / İstanbul
Ali Rıza SayKayıt Tarihi : 23.6.2016 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!