Yokluk Şiiri - Necip Kara

Gençlik gitti koca çınar devrildi
Tusunami vurdu dağlar savruldu
Kenya Somalide insan kavruldu
Eriyip gidiyor ömür dediğin

Elbisesi yoktur döşeği hasır
Ayakkabı yoktur ayağı nasır
Dakkada ölüyor elli bin nesil
Eriyip gidiyor ömür dediğin

Şair Necip seni dertler almıştır
Bu faniye gelen kimler kalmıştır
Sırası gelenler birgün ölmüştür
Eriyip gidiyor ömür dediğin

Ziyarete gelir yılan karınca
İbret alınmaz mı toprak yarınca
Hazırlıksız o divana varınca
Eriyip gidiyor ölüm dediğin

Toprağa verdiler güneşi yoktur
Yılanı karınca haşeri çoktur
Ameli yoksa azabı haktır
Eriyip gidiyor ömür dediğin

Kapandı açılmaz ömür kapısı
Ahirette geçmez arsa tapusu
Mahşerde toplanır halkın hepisi
Eriyip gidiyor ömür dediğin

Bu dünyada benim bahtım karalı
Açmayın içimi dertli yaralı
Kabede gezerler yeşil bereli
Eriyip gidiyor ömür dediğin

Resulullah kevserde yapıyor servis
Beni perişan etti bu koca nefis
Cennette kokar misk ile nergis
Eriyip gidiyor ömür dediğin

Bu asrın insanı çoğu da sarhoş
Ondan olanlar da oluyor berdoş
Mevlayı unutma yola gel kardeş
Eriyip gidiyor ömür dediğin