Yokluk Şiiri - Necat Necdet Demircan

Varsa ceketin
Düğme iliklerinin içinden eser rüzgar
Döndürür saçlarının rengini beyaza
Eser
Kalp kapılarının menteşelerini zorlar

Delik yorgan altında rüyadır
Duyulmaz midenin feryadı haykırışlar
Kırmızı alarm verir titreyen dişlerin
Dermansız, mecal arar
Bükülür çaresizce dizlerin

Topuksuz çorapların
Samimi arkadaşı
İnce, siyah lastik tabanlı ayakkabılar
Sokak kiri sular
Kucaklar
Kimsesiz yüzer parmaklar

Yüksekçe bir apartmanın
Kileri dolu mutfağıdır tokluk
Ne Yaz gelir
Ne İlkbahar
Yalnızdır
Kimsesizdir
Bitmez bir Kış mevsiminin adıdır yokluk...