Yıllardır fakirin boynunda halka
Çalışır çırpınır çıkmazki yokluk
Yolunu kaybeden girer bu çarka
İnsanı yutmadan bıkmazki yokluk
Sürünür yoksulum gurbetellerde
Yokluğun türküsü gezer dillerde
Boynu bükük durur tenha bir yede
Dönüpte yüzüne bakmazki yokluk
Hasret sırtındadır boynu bükülür
Bayramlarda bile çile çekilir
Saçlar beyazlanır dişler dökülür
Genci ihtiyarı takmaz yokluk
Günbegün eklenir dertleri çoktur
Ölüm yatağında seveni yoktur
Bilir fayda etmez ne tabip doktr
Son nefeste yeşil yakmazki yokluk
Kendi bildiğin yap kimseye sorma
Tedbirin al başın taşlara vurma
Ubeyde boş yere haykırıp durma
Ecirsiz mezara sokmazki yokluk
Kayıt Tarihi : 7.1.2012 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yokluk varlığın eğlencesidir
![Ubeyde Kunduz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/07/yokluk-108.jpg)
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)