Gezmişsem o cevherin hemen her yerinde ben,
Birden bire kaybolup dolanmışsam âdemi;
Buhrânımı defneden o nûranlı merteben,
Dünyâda bulunmayan yol etmiş seccâdemi..
Bilhassa şu gözlerim uzaklarda bir yere,
Hep Sen,gene Sen deyip bırakmışsa kendini;
Tanlar yutacak kadar hudut koysa çembere,
Bir tozlu bulut sayar,ufuklar kemendini..
Îmânla hidâyetim ve hattâ şu heybetim,
Aşkınla mesûd ancak,hayâlinle yanmada,
Her ân semâya dönüp hayât bekleyen betim!
Bir nebze de olsa gel,gel,etrâf uyanmada…
* * *
Şair AhraziKayıt Tarihi : 29.11.2004 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
allah yar ve yardımcınız olsun
(o ki affedicidir,affetmeyi sever...inşallah bizide affeder)
TÜM YORUMLAR (3)