Hüzün vurdu, gönül kıyıma.
Dalgalandı bir bayrak gibi içimde,
Sonbahar gibi umutlar, nadas yolunda
Yalpalanıyorum, zamanın içinde.
Sessiz bir çığlık yüreğimde,
Sırılsıklam olmuş patlasa da nafile…
Ben, bensizliğimin azabındayım.
Gardını aldığın dağlar çekildiler,
Sanal bir koruma, zannettiğin.
Sen deliniyorsun, yitik duyguların başlangıcındasın.
Şehir şehir, sokak sokak,
Aramak bulmak yetmez.
Paylaşsan da gitmez yalnızlığın,
Belki bir gün yakalarsın, kaybettiklerini.
İşte o zaman yaşatırsın, yaşayamadıklarını.
Budarsın hislerini, belki bir gün,
İşte o hüzün bayrağının altında,
Düşer gönüllere, yokluğunun yasını tutmak
Kayıt Tarihi : 8.11.2015 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum, saygılar
Budarsın hislerini, belki bir gün,
İşte o hüzün bayrağının altında,
Düşer gönüllere, yokluğunun yaşını tutmak'
Yaşayamadıklarımızı yaşatmak zaten çok sancılı değil mi..
Zor ve ağır gelmez mi gönüle?
Üstüne de hüzün bayrağını çekip, bi köşede yaş ilan etmek..
Hem de müebbet...
Çok acı...
Zevkle okudum, paylaşım için çok teşekkür ederim...
İşte o hüzün bayrağının altında,
Düşer gönüllere, yokluğunun yasını tutmak
Ülker hanım insan yaşamda kayettiklerinş sonuda yakalmış bulmuş olsa da zaman geçmiş oluyor hğsran yine yaşamın bşr parcaşı oluyır hüzün zaten yaşamın tuzu biberi gibi hiç eksik olmuyor kutlarım şiir ve sizi
İşte o hüzün bayrağının altında,
Düşer gönüllere, yokluğunun yasını tutmak
Ülker hanım insan yaşamda kayettiklerinş sonuda yakalmış bulmuş olsa da zaman geçmiş oluyor hğsran yine yaşamın bşr parcaşı oluyır hüzün zaten yaşamın tuzu biberi gibi hiç eksik olmuyor kutlarım şiir be sizi
TÜM YORUMLAR (11)