Yokluğunun Seranatı

Saklı duygularımı hançerledi gözlerin
Ve ben yine öldüm gözlerinin zindanlarında,
Prangalı hayatıma idam emri veren yüz
Bir o kadar şımarık ve uçarı sevdasıyla
Yine aldı götürdü beni, martı kanadında
Bilmediğim aşk diyarlarına. (Yasemin)

Karşı konulmaz bir güç
Alevden coşkun bir nehir halinde,
Hep yenik düşen çağlayanlar akıttı içime ya,
Ömrün boşluğunda tutunduğum daldan mıdır?
Ben bir ulu çeşme başında
Zalim güneşin yaktığı, kısır topraklara döndüm. (Gökmen)

Oysa yüzün gibi gözlerinde haps olmuştu
Mazinin derin uçurumlarına
Yokluğun acıtsa da içimdeki derin yarayı
Merhem olur sandığım zaman girdabı
Ne çabuk deşti, gönlümdeki yaramı. (Yasemin)

Bu zulmete düşeli, nedense aklım almamakta
Hayali bahçemin her karesinde
Beni ona teslim eden zihnimde kalan düşünceler
Gölge sokuyor düşlerime, gözlerim usul usul dalmışken
Kalp duvarının köşe taşında
Nereye gittiğimi bilmeden yürür buldum
Zihnimdeki resminde kayboldum kayboldum. (Gökmen)

Nasıl kurtuldun nasıl çıktın gömdüğüm yerden
Kim el verdi ki sana geldin girdin habersiz
Bırakacaksın bilirim beni bu diyarda çaresiz
Cami avlusunda bu aşk terk edilmiş sahipsiz
Kanayan yarama tuz basıp gideceğim bak sensiz. (Yasemin)

Ah başım! Anlatamam söz geçiremedim gönlüme
İstilası aşkının ruhum geri çekilmekte
Kaybedilmiş bir savaşsın savunmasız ruhum delirmekte
Oysa aşkım masumdu yıldızlarla yıkanmış bir hediye idi kalbim...
Elinin tersiyle itip zamanında... Şimdi benim dediğin
Bu kalp öksüz git artık sevme beni bebeğim.

(Yasemin Demir-Gökmen Y.Erdem)

Aksaray/16 Temmuz 2009

Ferhat Göçer - 04. Aklım Sende Kalır.mp3 - DeLimaniaq.Com