Yokluğunun Peşindeyim! Şiiri - Gülçin İçöz

Bir deli yel esti dün gece,
Savurdu ömrümü hece hece dünyanın heryerine...
Meçhul bir yalnızlığa kapıldı gönlüm,
Yokluğunun peşinden giderken belki bin kere öldüm...

Sorma artık halin nedir diye,
Dilim cevap vermez ki zaten suallerine,
Ben gün gelip gururumu ezsem bile,
Ellerim unutmaz asla terkedişini...

Yorulmak yakışmazdı belki daha bu yaşta bana,
Anlam bile aramıyorum artık yaptıklarına,
Bavulumu toplayıp çıktım artık dönüşü olmayan bir yola
Dursanda önümde gitme diye KALBİM AFFETMEZ SEN asla! ! !