Yokluğunun Korkusu Şiiri - Seher Aydın

Yokluğunu düşündüm anne bu gece
Yaşlar aktı gözlerimden
Hüzünlendim anne
Boğazım düğüm düğüm oldu
Sonra annesiz çocukları düşündüm
Bencilliğim aklıma geldi
Kim bilir
Belki ben senin koluna girmiş yürürken
Sıcacık çorbandan içerken
Seni öperken annem
Kim bilir kaç kişi vardı
Annesinin yokluğuna ağlayan
Kim bilir kaç kişi anne
Bense şükretmeyi bilmiyorum
Senin varolmana
Onlar her gece dua ediyorlar anne
Annelerine…
Gözleri yaşlı
Yürekleri yaslı dua ediyorlar
Biliyorum anne
…
Pencerelerden bakıyorlar mıdır anne
Benim senin yolunu beklemem gibi
Onlarda annelerinin yolunu gözlüyor mudur
Dönmeyeceğini bile bile
Rüyalarında görüyorlar mıdır anne
Sarılıp, kokluyorlar mıdır annelerini
…
Ellerini uzat bana anne
Tutayım sıcacık ellerini
Sımsıkı…
Varlığını hissettir annem
Aklıma yokluğun gelmişken
İnadına hissettir varlığını
Kaybetme korkusu böyle midir annem
Bu kadar yakar mı yüreği
…
Anne uzat ellerini
Varlığını hissettir
Kaybetme korkusu sardı beni