Yokluğunun Esiriyim

Her sabah güneşin doğuşuyla,
salar yeryüzüne
akşama kadar güderim
hüzünlerimi.
Doyurur, sularım gün boyu
akşam olunca
sayım yaparım,doldurur gönlüme,
uyuturum sonra da
ninni söylerim
hepsine ayrı ayrı.
Bir senin yokluğun
isyankâr,
gün boyu firar
zamansız girer gönlüme
olmadık yerde
olmadık zamanda.
Bir tek senin yokluğunu güdemem,
Aykırı senin...............
Ne uyku bilir,
ne de ninniden anlar.
Prangaya vursam,zaptedemem

Benim elim kolum bağlı
O'nun varlığı,senin yokluğun
Anlamadım;
Ben mi O'nun tutsağı_
O'mu benim esirim!