Yokluğunun Ertesi Şiiri - Mustafa Arıcı

kimse duymasın
düngece tüm bulutlara benzin döktüm
yarın bütün istanbul'u yakacağım
geçip karşısına günahlarımdan arınırken
elimde bir siğara güneşe daha ereken
parmaklarım alev kızılı
kızkulesini telaş sararken
galatakulesi yerinden oynayacak
tüm saraylar yanacak
ben siğaramı bitirdiğimde
ellerim cebimde yürürken geleceğe
ayak seslerini hissedeceğim
bu gelen kesinlikle sen olmalısın
sessizce girip koluma
bana sen delisin diye sarılmalısın
gözlerine bakıp alnından öpeceğim
düşünmem gereken istanbul yok
artık seninle öleceğim....